Jazz & Tango με την Σοφία Κόκκορη (πιάνο) & την Gundi Veleba (φλάουτο) & “Μητέρα: παιδαγωγός της ανθρωπότητας” Ομιλήτρια: Ιωάννα Μαρή
Πρόγραμμα
Α΄Μέρος
- Astor Piazzola: Café 1930 από το Histoire du Tango
- La Fortezza dei Grandi Perche
- Hay una nina en el Alba
- Neurometro
- Oblivion
- Gianni Constantinides: 3 Χοροί από το έργο “8 Ελληνικοί Νησιώτικοι Χοροί”
- Claude Bolling: από το έργο Jazz Suite for Piano and Flute Τα μέρη:
- “Baroque and Blue”
- “Sentimentale”
- Irlandaise
- Piazzola: Libertango
Β΄Μέρος
«Μητέρα, παιδαγωγός της ανθρωπότητας» – Ομιλήτρια: Ιωάννα Μαρή
Πιανιστική συνοδεία: Gundi Veleba
Βιογραφικά
H Gunda Veleba μεγάλωσε στο St. Johann (Pongau, Αυστρία) και ζει στην πόλη Flachgau στο Neumarkt am Wallersee. Σπούδασε μουσικοπαιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο του Salzburg και φλάουτο στην Global Jazz Academy του Βερολίνου. Εμφανίζεται τακτικά σε συναυλίες με άλλους μουσικούς, συγκροτήματα και συγγραφείς (συμπεριλαμβανομένου του Walter Müller και της Helga Castellanos.
Η Σοφία Κόκκορη γεννήθηκε στον Πειραιά στις 17/09/1976. Είναι απόφοιτος των Πανεπιστημίων Indianapolis και Louisville της Αμερικής από όπου κατέλαβε τους τίτλους του Bachelor in Music Performance (Piano) και Masters in Music Performance (Orchestral Conducting).
Υπήρξε μαθήτρια του καθ. Γιώργου Μάνεση με τον οποίο και πήρε το Δίπλωμα Πιάνου με 1ο Βραβείο και Χρυσό Μετάλλιο από το Σύγχρονο Ωδείο Αθήνας -όπου και εργάστηκε επί σειρά ετών.
Από το 2005 ως το 2011 εργάστηκε στο St. Catherine’s British Embassy School ως καθηγήτρια πιάνου και μουσικοκινητικής αγωγής και διευθύντρια της σχολικής ορχήστρας, καθώς επίσης και στο University of Indianapolis, Athens ως καθηγήτρια θεωρητικών μαθημάτων και συνοδείας τραγουδιού. Εργάστηκε επίσης στο Εθνικό Ωδείο Σπάρτης και στο Επιδαύριο Ωδείο ως καθηγήτρια πιάνου, θεωρητικών και μουσικοκινητικής για παιδιά προσχολικής ηλικίας (σύστημα Ορφ).
Είναι απόφοιτος του Εθνικού Ωδείου στα ανώτερα θεωρητικά, με Πτυχίο Ειδικού Αρμονίας και Αντίστιξης με τον καθ. Κ. Νίκο Ξανθούλη.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πιάνου, παιδαγωγικής, μουσικολογίας και Διευθηνσης Ορχήστρας και έχει συμμετάσχει σε συναυλίες μουσικής δωματίου αλλά και ως σολίστ επί σειρά ετών στο καθιερωμένο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης και Πολιτισμού στο Πόρτο Χέλι με διακεκριμένους Έλληνες και ξένους καθηγητές όπως: Gagnev, Athanassov, Ivancheva, Stavreva, Hristov (Ακαδημία της Σόφιας) Μάνεσης, Courmon (Παρίσι), Ovtchinikov (Ακαδημία Τσαϊκόφσκυ – Ρωσία), κ.α.
Στην Διεύθυνση Ορχήστρας έχει μελετήσει με καθηγητές όπως: Carl St. Clair, Benjamin Loeb, Kim Lloyd, Mallory Thomson, Tom McCauley, Dr. Frederick Speck, Dr. Em. Piculas κ.α.
Συμμετοχή σε συναυλίες πιάνου, μουσικής δωματίου, συνοδείας τραγουδιού και διεύθ. ορχήστρας στην Αθήνα, στις αίθουσες: Παρνασσός, Παλλάς, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Πειραϊκός Σύνδεσμος, Ωδείο Αθηνών, Πνευματική Εστία Νέας Σμύρνης, στο Πόρτο Χέλι, στην Βουλγαρία (Σόφια), και στις Η.Π.Α.
Η Ιωάννα Μαρή είναι Πρόεδρος της «Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής» και της «Παγκόσμιας Οργάνωσης Προγεννητικής Αγωγής» και επίτιμη σύμβουλος του Συμβουλίου Επικρατείας.
Σημειώσεις
Astor Piazzola (1921-1992)
Ο στόχος του Piazzola ήταν να φέρει το Tango από τους δρόμους και τα μπορντέλα της Αργεντινής, στα σαλόνια και τις αίθουσες τις Ευρώπης. Μέσα από την εμπειρία του και τα ακούσματα του από μικρό κι ολας παιδί, στον κόσμο του παραδοσιακού Αργεντινικου Tango, καθώς και μέσα από τις πολύτιμες σπουδές του κοντά σε μουσικούς και παιδαγωγούς της ‘σοβαρης’ κλασσικής μουσικής στην Ευρώπη, ο Piazzola κατάφερε να σμιλεψει το δικό του, εντελώς προσωπικό στυλ, το επονομαζομενο Nuevo Tango.
Το Nuevo Tango δεν είναι παρά μία επιτυχής ανάμιξη της Τζαζ (εκτεταμένες συγχορδίες, διαφωνίες, πολύπλοκοι ρυθμοί) της κλασσικής (αντιστικτικη γραφή, φουγγα) και των λαϊκών, αυτοσχεδιων μελωδιών του Tango.
Το “Histoire du Tango” είναι ένα έργο αρχικά γραμμένο για κιθαρα και φλάουτο. Χωρίζεται σε 4 μέρη και διηγείται την ιστορία του Tango ανά 30 χρόνια, ξεκινώντας από το 1900,1930,1960,1990. Δηλαδή από τους δρόμους έως τις αίθουσες των συναυλιών και τις ακόμα πιο avant-garde μορφές του.
Το Café 1930 μας δείχνει μια περίοδο όπου οι άνθρωποι δεν ήθελαν πια να χορεύουν μόνο το Tango, αλλά προτιμούσαν περισσότερο να το ακούν καθιστοι. Έτσι το Tango έγινε πιο μελωδικό, πιο ρομαντικό, πιο μελαγχολικό.. Υπέστη με λίγα λόγια ολική μετάλλαξη!
Τα υπόλοιπα Tango που επιλέξαμε δίνουν μια εικόνα της εξέλιξης, του πειραματισμου και της επεξεργασίας που υπέστη σαν μουσικό είδος, άλλοτε πιο παραδοσιακό (La Fortezza dei Grandi Perche, Che Tango Che), άλλοτε νεωτεριστικο ως τα άκρα (Neurometro, Libertango) και άλλοτε μελαγχολικό με εμφανείς Τζαζ επιρροές (Hay una nina en el Alba, Oblivion).
Γιάννης Κωνσταντινίδης (1903-1984)
Απο τον μεγάλο αυτό Έλληνα συνθέτη επιλέξαμε 3 χορούς από το έργο “8 Ελληνικοί Νησιώτικοι Χοροί” οι οποίοι εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1954. Εδώ ακούμε αυτούσιες τις παραδοσιακές μελωδίες, χωρίς ιδιαίτερη ανάπτυξη εκτός από αρμονική επεξεργασία – ιδιαίτερον του ύφους του συνθέτη. Συχνά επαναλαμβανει την ιδια μελωδία προβάλλοντας διαφορετικά στοιχεία της κάθε φορά. Οι επαναλήψεις στολίζονται με ποικιλματα και υπογραμμιζονται πάντα τα έντονα ρυθμικά στοιχεία. Η όλη αίσθηση είναι καθαρά Ελληνική!
Claude Bolling (1930- present)
Γάλλος συνθέτης και πιανίστας της Τζαζ και ένθερμος οπαδός της, ο Bolling ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, με την αναβίωση της παραδοσιακής Τζαζ και μπιμποπ μουσικής κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’60. Συνέθεσε μουσική για τον κινηματογράφο για περισσότερες από 100 ταινίες μεταξύ των δεκαετιών 1960-1998, και συνεργάστηκε με πολλούς μουσικούς της κλασσικής σκηνής. Η Σουίτα του για Τζαζ Πιάνο και Φλάουτο (1975) ήταν μια απόπειρα να γεφυρώσει την μουσική baroque με την Jazz/Swing ενώνοντας και διευρύνοντας τα κοινά τους στοιχεία, χρησιμοποιώντας ως “κόλλα” τον.. αυτοσχεδιασμο!